2- باب توبه و بازگشت به سوی خداوند متعال

بسم الله الرحمن الرحیم

 وتوبوا إِلَى اللَّه جمیعا أیها المؤمنون لعلكم تفلحون ).نور 31)

«و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید».

وان استغفروا ربكم ثم توبوا إلیه. (هود 3)

«از پروردگار خویش آمرزش بطلبید; سپس بسوى او بازگردید».

یا أیها الذین آمنوا توبوا إِلَى اللَّه توبة نصوحا. (تحریم – 8)

«اى كسانى كه ایمان آورده‏اید بسوى خدا توبه كنید، توبه‏اى خالص».

علما گفته اند:

«توبه از هر گناهی واجب است اما اگر گناه بین خدا و بنده باشد(حق الله) و به دیگران ارتباط نداشته باشد سه شرط دارد:

1.این كه انسان گناهكار خود را از انجام گناه باز دارد.

2.این كه از انجام دادن آن پشیمان شود.

3. این كه تصمیم بگیرد كه دوباره به طرف انجام آن نرود.

تنها در این صورت است كه توبه ی او پذیرفته می شود. اما اگر گناه به بندگان ارتباط داشته باشد(حق الناس) علاوه بر رعایت شرایط قبل باید از طرف طلب بخشش و عفو ناید یا حق او را ادا كند. و مراحل مذكور برای هر گناهی باید انجام گیرند».

13. وعَنْ أبی هُرَیْرَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قال سمعت رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم یَقُولُ:

«وَاللَّهِ إِنِّی لأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ فِی الْیَوْمِ أَكْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ مَرَّةً».(بخاری)

13.از ابو هریره (رض) روایت است که گفت: از رسول خدا (ص) شنیدیم که فرمود: «سوگند به خدا، هر روز بیش از هفتاد بار از خدا آمورزش طلبیده و به درگاه او توبه می کنم».

14.وعَنْ الأغر بن یسار المزنی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قال، قال رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم:

«یَا أَیُّهَا النَّاسُ تُوبُوا إِلَى اللَّه و اسْتَغفِرُوهُ فَإِنِّی أَتُوبُ فِی الْیَومِ مِائَةَ مَرَّةً».(مسلم)

14.از اغر بن یسار روایت است كه: پیامبر(ص)می فرماید:«ای مردم! از خدا آمرزش طلبیده ،و به در گاه او توبه كنید ،زیرا من در هر روز صد بار توبه می كنم».

15.وعَنْ أبی حمزة أنس بن مالك الأنصاری خادم رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قال، قال رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم:

«لَلَّهُ أَفْرَحُ بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ رَجُلٍ نَزَلَ مَنْزِلاً وَبِهِ مَهْلَكَةٌ، وَمَعَهُ رَاحِلَتُهُ عَلَیْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ، فَوَضَعَ رَأْسَهُ فَنَامَ نَوْمَةً، فَاسْتَیْقَظَ وَقَدْ ذَهَبَتْ رَاحِلَتُهُ، حَتَّى إِذَا اشْتَدَّ عَلَیْهِ الْحَرُّ وَالْعَطَشُ أَوْ مَا شَاءَ اللَّهُ، قَالَ: أَرْجِعُ إِلَى مَكَانِی، فَرَجَعَ فَنَامَ نَوْمَةً، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَإِذَا رَاحِلَتُهُ عِنْدَهُ».( متفق علیه)

15. از ابن مسعود(رض)روایت است كه پیامبر(ص) فرمود:«خداوند از توبه ی بنده اش بیشتر از فردی خوشحال   می شود كه در جای خطرناكی منزل گرفته و سواری و آب و غذا، همراهش باشد. آنگاه، سرش را بر زمین می گذارد و لحظاتی می خوابد و بیدار می شود.می بینید كه سواری اش رفته است. پس گرما و تشنگی بر وی غلبه می كند. در این وقت، با خود می گوید: بر می گردم و سرجایم می مانم. پس از برگشتن، باز هم لحظاتی به خواب می رود. سپس بیدار می شود و سرش را بلند می كند. ناگهان، سواری اش را در كنار خود می بیند».

16.وعَنْ أبی موسى عبد اللَّه بن قیس الأشعری رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النبی صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم قال:

«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یَبسُطُ یَدَهُ بِاللَّیلِ لِیَتُوبَ مُسیءَ النَّهَارِ، وَ یَبسُطُ یَدَهُ بِالنَّهَارِ لِیَتُوبَ مُسیءَ اللَّیلِ حَتَّى تَطلُعَ الشَّمسُ مِنْ مَغرِبِهَا».(مسلم)

16.از ابو موسی اشعری(رض) از پیامبر(ص) روایت است كه فرمود:«خداوند دست- رحمت-  خویش را به شب می گستراند تا توبه كسی را كه در روز گناه نموده قبول نماید و دست خویش را به روز می گستراند تا توبه گناهكار شب را بپذیرد ،- این كار ادامه دارد- تا آفتاب از مغرب طلوع كند(تا روز قیامت)».

17.وعَنْ أبی هُرَیْرَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قال، قال رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم:

«مَن تَابَ قَبلَ أَن تَطلُعَ الشَّمسُ مِنْ مَغرِبِهَا تَابَ اللَّهُ عَلَیهِ».(مسلم)

17.از ابی هریره(رض) روایت است که آن حضرت(ص) فرمود: «آن کس که پیش از طلوع آفتاب از مغرب توبه کند(قبل از مرگش) خداوند توبه اش را می پذیرد».